Bernardino Zanobi de Giannotis

Bernardino Zanobi de Giannotis, zw. Romanus

Żył w latach przed 1500-1541, włoski architekt i rzeźbiarz działający w Polsce od 1517 r. Pracował m.in. w zespole architektoniczno-rzeźbiarskim kierowanym przez Bartolomeo Berrecciego, przy wznoszeniu Kaplicy Zygmuntowskiej w latach 1517-1529 na Wawelu. W latach 1526-1528 wykonał nagrobek książąt mazowieckich Stanisława i Janusza w kolegiacie św. Jana w Warszawie. Od 1531 roku współtworzył spółkę wraz z Giovannim Cinim i Filipem z Fiesole, z którą pracował w Krakowie (1533 budowa renesansowej willi Decjusza na Woli Justowskiej pod Krakowem), Płocku (1531-1534 odbudowa katedry po pożarze) i Wilnie (1534-1541 odbudowa katedry po pożarze, rozbudowa zamku królewskiego w Dolnym Zamku). Ważniejsze dzieła: Płyta nagrobna książąt mazowieckich w kolegiacie warszawskiej (1528-1530); Nagrobek Krzysztofa Szydłowieckiego w kolegiacie w Opatowie (1533-1541, wspólnie z Giovannim Cinim); Nagrobek Wojciecha Gasztołda w Wilnie (ok. 1539); Nagrobek Stanisława Lasockiego w Brzezinach (ok. 1536); Nagrobek Zofii z Szydłowieckich Lasockiej w Brzezinach (ok. 1536).