Norwid_Relief

Cyprian Kamil Norwid

Żył w latach 1821-1883, poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, grafik, rzeźbiarz, malarz i filozof. Uczył się w warszawskim gimnazjum, następnie w prywatnej szkole malarskiej. Lekcje rysunku pobierał u Jana Miasowicza, jednego z popularniejszych artystów warszawskich. Partycypował w środowiskiem „Piśmiennictwa Krajowego”, na łamach którego debiutował w 1840 roku; utrzymywał kontakty z cyganerią. Norwid odbywał liczne podróże po krajach europejskich oraz Stanach Zjednoczonych. W 1842 roku wyjechał do Drezna, by ćwiczyć warsztat rysunku, następnie dla poszerzenia swojej wiedzy z zakresu sztuki wyjechał do Włoch. Przebywał we Florencji i Wenecji. Odwiedził Pompeje, Herkulanum, Sorrento i wyspę Capri, zdobył szczyt Wezuwiusza. W 1844 roku zamieszkał w Rzymie, następnie przeniósł się do Berlina. Czas Wiosny Ludów spędził we Włoszech, gdzie ponownie przebywał w Rzymie. Poznał wówczas m.in. Adama Mickiewicza i Zygmunta Krasińskiego. Wraz z Krasińskim brał czynny udział w rewolucji w Rzymie w 1848 roku. W latach 1849-1852 mieszkał w Paryżu, gdzie spotkał Juliusza Słowackiego i Fryderyka Chopina, a także zetknął się w salonie Herweghów z Turgieniewem i Aleksandrem Hercenem. W 1852 roku zdecydował się wyemigrować do Stanów Zjednoczonych. Dwa lata później powrócił do Europy; zamieszkał w Londynie, następnie przeniósł się do Paryża. Ze względu na zły stan zdrowia nie brał udziału w powstaniu styczniowym, chciał jednak mieć wpływ na jego przebieg. Zryw narodowo-wyzwoleńczy 1863 roku wywarł duży wpływ na twórczość Norwida.

Wybrane dzieła: Bema pamięci żałobny rapsod (1851); ***[Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie] (1856); W Weronie; Italiam!, Italiam!; Moja ojczyzna; Wesele. Powieść. (1847); Pompeja (1848 lub 1849); Niewola. Rapsod (1849); Fortepian Szopena (1863-1864).

Teksty autora:

  1. O Juliuszu Słowackim
  2. Tajemnica lorda Singelworth
  3. Do władcy Rzymu