Żył w latach 1510-1562, arcybiskup gnieźnieński, prymas Polski i Litwy, Podkanclerzy Koronny, Sekretarz Wielki Koronny. Karierę rozpoczął w kancelarii królewskiej, jako wielki sekretarz w królewskiej kancelarii Zygmunta Augusta oraz administrator diecezji krakowskiej. W 1557 został biskupem chełmskim, którym był do 1558. W tym samym roku został arcybiskupem gnieźnieńskim a w 1559 został prymasem Polski i Litwy. Jako duchowny zwoływał synody, by walczyć z protestantyzmem. Zakładał liczne szkoły parafialne i seminaria. W swojej działalności biskupiej szczególnie skupiał się na problemie szerzącej się reformacji.