Żył w latach 1843-1920, historyk, eseista, powieściopisarz, znawca kultury włoskiej. Studiował w Pradze i Krakowie. Współpracował z pismami takimi, jak  „Gazetą Polska”, „Biblioteka Warszawska”, „Słowo” czy „Gazeta Lwowska”. Najważniejsze publikacje: Siena (1904), Dwór w Ferrarze (1907), Rzym. Ludzie Odrodzenia (1909), Rokoko we Włoszech (1915), Historie neapolitańskie (1918).

***

Teksty autora:

1. Circus Maximus – Coloseum
2. Campania felix
3. Pomiędzy ruinami