Żył w latach 1560-1632, kamieniarz i architekt działający w Polsce, pochodził z Tecino (wł.: Ticino, ofic.: Repubblica e Cantone Ticino). Sprowadzony do Polski w 1613 roku w  czasie, kiedy przenoszono dwór królewski do Warszawy. Od 1614 roku był oficjalnym, nadwornym architektem króla Zygmunta III Wazy.  Castelli, obok Carlo Maderny i Dominica Fontany należał do środowiska najważniejszych przedstawicieli baroku rzymskiego w architekturze. Podczas jego działalności w stolicy Polski charakterystyczne było dla niego stosowanie kordonowych gzymsów, płycin, lizen, permutacyjnych ram i nadawanie budynkom form surowych i wstrzemięźliwych. Dzieła w Polsce: Współautor przebudowy od 1614 roku Zamku Królewskiego w Warszawie (kierownik prac) i budowy Zamku Ujazdowskiego (współpraca Constantino Tencalla) od 1624 r.