Żył w latach 1733-1793, polski malarz działający głównie we Włoszech. Dzięki mecenatowi biskupa płockiego i kanonika krakowskiego Andrzeja Stanisława Załuskiego ukończył studia w Rzymie na Akademii Francuskiej (1747-1752 u Lodovica Mazzantiego) oraz w Scuola del Nudo przy Akademii św. Łukasza. Na zlecenie swego protektora namalował w Rzymie w 1754 dwa obrazy przeznaczone do katedry krakowskiej na Wawelu: Męczeństwo św. Wojciecha i Święty Kazimierz oraz dwa przedstawienia alegoryczne, Fortuna i Sztuka być może do uczelni, jaka miała powstać przy Bibliotece założonej przez braci Załuskich, w Warszawie 1747 r. Lata 1757-59 Kuntze spędził w Krakowie, gdzie na zamówienie swego mecenasa, który był także dobroczyńcą zgromadzenia Misjonarzy, biskupa Andrzeja Stanisława Kostki Załuskiego, namalował trzy (które można uznać za pewne) obrazy do kościoła Misjonarzy na Stradomiu. W obrazach sakralnych autorstwa Kuntze-Konicza widoczne są silne wpływy elementy późnobarokowego malarstwa rzymskiego: wielofiguralna kompozycja podporządkowana głównej, centralnej postaci, a ukazana z niskiego punktu widzenia. Ponadto ekspresję przedstawień wzmacniają dramatyczne gesty postaci zastygłych w ruchu oraz umiejętnie zastosowany efekt światła i cienia. Lata spędzone w Rzymie to okres dojrzałej twórczości i powodzenia Kuntzego. Pozostawał bowiem na usługach dworu kardynała Enrico Benedetto Stuarta oraz arystokratów włoskich, Marcantonia IV księcia Borghese, Bartolomea księcia Corsini, Giovanniego markiza Rinuccini. Zachowane dzieła: Męczeństwo św. Bartłomieja, Święty Jan z uczniami; Św. Józef z Capistrano ze św. Augustynem i św. Biskupem; Chrystus przed Piłatem; Trójca Św.; Św. Monika; Pokłon pasterzy i Ofiarowanie Dzieciątka w świątyni; Narodziny NMP; Zaśnięcie NMP; Cudowne rozmnożenie chleba i ryb; Lekcję śpiewu; Wizyta lekarza; Nauczyciel muzyki.