Żył w latach 1782-1852, był malarzem włoskiego pochodzenia tworzącym w Polsce. Malarstwa uczył się od swojego ojca, następnie pod kierunkiem Heinricha Fügera i Huberta Maurera w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego uczniami byli m.in. Piotr Michałowski i Wojciech Stattler. Malował krajobrazy, sceny pasterskie, mitologiczne, religijne, batalistyczne, a także liczne portrety. Najbardziej charakterystyczne dla tego artysty są pejzaże morskie z ruinami, skałami i strumieniami. Jego obrazy maja charakter sentymentalno-romantyczny, o chłodnej tonacji. Wybrane dzieła: Portret Marii Morsztynowej z synem, Portret Ksawerego Potockiego, 1826; Portret Piotra Fiorentiniego, ok. 1820-25; Portret Michała Zawadzkiego, ok. 1820; Krajobraz romantyczny; Krajobraz fantastyczny z wodospadem i sztafażem; Pejzaż górski; Krajobraz skalisty z ruinami zamku.