1530–1584, polski dramaturg, poeta, tłumacz. W 1544 roku rozpoczął naukę na wydziale sztuk wyzwolonych Akademii Krakowskiej. Nie uzyskał tam żadnego stopnia akademickiego, ale dzięki zdolnościom znalazł się w jednym z ważniejszych europejskich ośrodków humanizmu. Studia rozpoczęte w Krakowie kontynuował w Królewcu i Padwie. W Królewcu, gdzie przebywał w latach 1551–1552 i 1555–1556, związany był z dworem Albrechta, księcia pruskiego i senatora polskiego. W Padwie na studiach Kochanowski przebywał trzykrotnie: w latach 1552–1555, 1556-1557 i 1558–1559. Studiował pod kierunkiem wybitnych humanistów, m.in. Francesco Robortelloi Bernardino Tomitano. Podczas nauki we Włoszech nawiązał przyjaźń z przebywającymi tam wybitnymi polskimi humanistami, m.in. z Łukaszem Górnickim, Stanisławem Porębskim. Kochanowski przebywając przez dłuższy czas w Italii poszerzył zainteresowania ideami klasycznymi i stał się prekursorem renesansu w Polsce. Następnie rozpoczął karierę dworską i kościelną. Działał m.in. na dworach polskich rodów arystokratycznych Tenczyńskich, Tarnowskich i Firlejów. W1563 roku został sekretarzem na dworze króla Zygmunta Augusta. Był zwolennikiem objęcia tronu przez Henryka Walezego, jednak po ucieczce króla z kraju wycofał się z działalności publicznej i osiadł we majątku odziedziczonym po ojcu w Czarnym Lesie. Najważniejsze dzieła: Treny; Fraszki; Pieśni; Czego chcesz od nas Panie za twe hojne dary(hymn); Psałterz Dawidów(tłumaczenie). Najważniejsze wydania: Dzieła wszystkie (wydanie pomnikowe), t. 1 – 4, Warszawa, 1884 – 1897; Pisma zbiorowe, wyd. A. Brückner, Warszawa 1924; Dzieła polskie, wyd. Julian Krzyżanowski (wyd. 10 jubileuszowe), Warszawa 1980.