Żył w latach 1660-1736, jeden z najwybitniejszych włoskich architektów działających w Polsce. Kształcił się prawdopodobnie w Rzymie w Akademii Świętego Łukasza. W 1696 roku do Polski sprowadził go ówczesny wojewoda poznański Stanisław Leszczyński. Architekt osiadł w Rydzynie. W swojej twórczości wzorował się na Francesco Borrominim i Carlo Fontanie. Dzieła: Zamek w Rydzynie (przebudowa z lat 1696-1704); projekt kaplicy we Wrocławiu (1704); projekt pałacu i pałacyku w Dreźnie (około 1704); nagrobki Leszczyńskich w leszczyńskiej farze (około 1709); odbudowa ratusza w Lesznie (1707-1709); projekt odbudowy zboru Świętego Jana w Lesznie (1709-1713, ostatecznie nie zrealizowany); projekt zboru Świętego Krzyża w Lesznie (1709, zrealizowany przez Jana Adama Stiera); kaplica grobowa W. Gruszczyńśkiego przy zborze Świętego Jana w Lesznie (1711-1713); kościół parafialny w Obrzycku (1714-1728); klasztor i kościół cysterek w Owińskach (1720-1728); prezbiterium murowanej świątyni w Murowanej Goślinie (1724); przebudowa korpusu kościoła parafialnego we Wschowie (1725).