Architekt włoski działający w Polsce. Projektował w stylu wczesnobarokowym z elementami manieryzmu. Podczas pobytu i działalności w Polsce pełnił funkcję nadwornego architekta wojewody krakowskiego Stanisława Lubomirskiego. Dzieła: przebudowa zamku w Nowym Wiśniczu (fortyfikacje); kościół Karmelitów Bosych (nie istnieje) z klasztorem w Nowym Wiśniczu; kościół parafialny w Nowym Wiśniczu (1616-1621); ratusz w Nowym Wiśniczu (1616-1620) (przebudowany w XIX w.); kościół pod wezwaniem św. Trójcy w Koniecpolu; nadzorowanie przebudowy Willi Decjusza w Krakowie dla Lubomirskiego i jej oficyny tzw. Domu Łaskiego (ok. 1630, realizacja prawdopodobna). Zmarł w 1637 roku.